Mondo Cane | ||||
---|---|---|---|---|
Jatorria | ||||
Argitaratze-data | 1962 | |||
Izenburua | Mondo cane | |||
Jatorrizko hizkuntza | italiera | |||
Jatorrizko herrialdea | Italia | |||
Banatze bidea | eskatu ahalako bideo | |||
Ezaugarriak | ||||
Genero artistikoa | film dokumentala eta film dramatikoa | |||
Iraupena | 108 minutu | |||
Kolorea | koloretakoa | |||
Zuzendaritza eta gidoia | ||||
Zuzendaria(k) | Gualtiero Jacopetti Paolo Cavara Franco E. Prosperi (en) | |||
Gidoigilea(k) | Paolo Cavara Gualtiero Jacopetti | |||
Antzezlea(k) | ||||
Ekoizpena | ||||
Ekoizlea | Angelo Rizzoli | |||
Edizioa | Gualtiero Jacopetti | |||
Bestelako lanak | ||||
Musikagilea | Riz Ortolani | |||
Argazki-zuzendaria | Antonio Climati | |||
kronologia | ||||
|
Mondo Cane (euskaraz "mundu zakurra"), 1962an, Paolo Cavara, Gualtiero Jacopetti eta Franco Prosperi zinema zuzendariek eginiko film erdidokumental bat da. Filmak, mundu osoko kultura exotiko ezberdinetatik eginiko bidaia batzuk kontatzen ditu. Mondo Canek, imitazio ugari jasan zituen, Shockin Asia eta Faces of Death filmak barne. Film honek, modan jarri zuen mondo izeneko zine generoa.
Filmeko musika gaia, More izenburukoa, Riz Ortolanik eta Nino Olivierok idatzi zuten, eta, ingelesera, Norman Newellek itzuli zuen. 1963an, kantua, Kanturik hoberenarentzako mailako Oskar sarirako izendatua izan zen, eta Roy Orbisonek grabatu zuen bere Roy Orbison's many moods izeneko 1969ko diskoan.